Alergia na białka znajdujące się w naskórku, ślinie i moczu zwierząt. Najczęściej dotyka osób mających kontakt z kotami i psami. Objawy: katar, łzawienie oczu, duszności, świąd skóry, kaszel. Szczególnie narażone są dzieci z rodzin z historią chorób alergicznych. Nie ma leku na tę alergię – poleca się unikanie kontaktu z alergenem lub odczulanie. Można sprawdzić manie zwierząt hipoalergicznych np. pudla.
Alergia na zwierzęta domowe to coraz częstszy problem, który dotyka wielu miłośników czworonogów. Reakcje alergiczne nie są wywoływane bezpośrednio przez sierść, lecz przez białka obecne w ślinie, naskórku i moczu zwierząt. Gdy te alergeny unoszą się w powietrzu, mogą wywoływać szereg nieprzyjemnych objawów u osób uczulonych. Najczęściej występujące dolegliwości to katar sienny, łzawienie oczu oraz świąd skóry. W niektórych przypadkach może dojść nawet do rozwoju astmy alergicznej (związanej z nadwrażliwością na alergeny zwierzęce). Zwróćmy uwagę, że reakcje alergiczne mogą pojawić się nawet po kilku latach mieszkania ze zwierzęciem.
Mechanizm reakcji alergicznej na zwierzęta
System odpornościowy osoby uczulonej interpretuje nieszkodliwe białka zwierzęce jako zagrożenie dla organizmu. W odpowiedzi na kontakt z alergenem dochodzi do uwolnienia histaminy i mediatorów stanu zapalnego. Proces ten prowadzi do charakterystycznych objawów: kichania, kataru, świądu i zaczerwienienia oczu. Ważne jest, by wiedzieć, że nie istnieją rasy zwierząt w pełni hipoalergiczne – choć niektóre mogą wywoływać słabsze reakcje uczuleniowe.

Skuteczne metody dawania rady z alergią
- Częste odkurzanie i mycie podłóg specjalistycznymi środkami
- Stosowanie oczyszczaczy powietrza z filtrami HEPA
- Ograniczenie dostępu zwierzęcia do sypialni
- Częste pranie tekstyliów w wysokich temperaturach
Nowoczesne metody leczenia alergii na zwierzęta obejmują: immunoterapię swoistą, leki przeciwhistaminowe oraz miejscowe preparaty sterydowe. Miejcie na uwadze, że skuteczność terapii zależy od wielu spraw – w tym od systematyczności stosowania zaleconych środków. „Niektórzy pacjenci osiągają znaczącą poprawę już po kilku miesiącach leczenia” – choć proces ten wymaga cierpliwości i konsekwencji. Jak radzić sobie z uczuleniem nie rezygnując z mania zwierzęcia? To pytanie zadaje sobie wielu alergików.
Zakup specjalistycznego sprzętu do oczyszczania powietrza może mocno zmniejszyć stężenie alergenów w pomieszczeniach. Częste stosowanie leków przeciwalergicznych (w postaci tabletek, sprayu do nosa czy kropli do oczu) pomaga kontrolować objawy. Niektórzy specjaliści zalecają także stosowanie preparatów wzmacniających barierę śluzówkową – szczególnie w okresach zwiększonej ekspozycji na alergeny. Można także sprawdzić wprowadzenie zmian w organizacji przestrzeni domowej (separacja stref czystych od tych dostępnych dla zwierzęcia).

Kiedy sierść zwierząt staje się twoim wrogiem – poznaj prawdę o alergii na pupile
Reakcja alergiczna na sierść zwierząt to jedna z najczęstszych form alergii, dotykająca nawet 15% populacji. Głównym winowajcą nie jest sama sierść, lecz białka znajdujące się w ślinie, naskórku i moczu zwierząt. Gdy te alergeny unoszą się w powietrzu, mogą wywoływać typowe objawy alergiczne, takie jak kichanie, swędzenie oczu, katar czy trudności w oddychaniu. Szczególnie narażone są osoby z historią innych alergii w rodzinie.
Problem może być szczególnie uciążliwy, ponieważ alergeny utrzymują się w pomieszczeniach przez wiele miesięcy, nawet po usunięciu zwierzęcia. Częste sprzątanie, używanie oczyszczaczy powietrza i specjalnych filtrów HEPA może mocno zmniejszyć narażenie na alergeny.
Dla silnej alergii konieczna może być immunoterapia lub całkowite unikanie kontaktu ze zwierzętami. Czasami pomocne okazują się także specjalne szampony dla zwierząt, które redukują ilość alergenów w ich sierści. Miejcie na uwadze, że niektóre rasy zwierząt są hipoalergiczne, co znaczy, że produkują mniej alergenów niż inne.
Gdy pupil staje się nieoczekiwanym wrogiem – objawy alergii na czworonogi
Reakcje alergiczne na koty i psy to powszechny problem dotykający wielu miłośników zwierząt. Najczęstszymi objawami są katar sienny, łzawienie oczu oraz świąd skóry, które mogą pojawić się nawet parę minut po kontakcie ze zwierzęciem. Dolegliwości te są wywoływane przez białka obecne w ślinie, naskórku i moczu zwierząt.
- Kaszel i duszności
- Wysypka i zaczerwienienie skóry
- Obrzęk błony śluzowej nosa
- Świszczący oddech
Miejcie na uwadze, że alergia na koty występuje częściej niż na psy, a reakcje alergiczne mogą być bardziej intensywne. Dla kotów alergeny utrzymują się w powietrzu dłużej i są bardziej lotne.
Czy hipoalergiczne rasy to mit?
Powszechne przekonanie o istnieniu ras hipoalergicznych nie jest do końca prawdziwe. Chociaż niektóre rasy psów i kotów mogą wywoływać mniejsze reakcje alergiczne, to żadne zwierzę nie jest w 100% bezpieczne dla alergików. Rasy określane jako hipoalergiczne po prostu mniej się linieją lub produkują mniej alergenów w ślinie, ale nadal mogą wywoływać reakcje u wrażliwych osób. Rozwiązaniem może być częste odkurzanie, stosowanie oczyszczaczy powietrza oraz częste mycie rąk po kontakcie ze zwierzęciem.
Pupil bez kichania – poznaj zwierzaki dla alergików!
Alergia na sierść nie musi oznaczać rezygnacji z mania zwierzęcia domowego. Istnieją rasy psów i kotów, które są określane jako hipoalergiczne, co znaczy, że produkują mniej alergenu Fel d 1 lub Can f 1. Wśród psów najbardziej przyjazne alergikom są: pudel (wszystkie rozmiary), bedlington terier, maltańczyk oraz yorkshire terier. Te rasy praktycznie nie gubią sierści i mają minimalne łupieżowanie.
Jeśli chodzi o koty, najlepszym wyborem będą: sfinks (kot bezwłosy), devon rex, cornish rex oraz kot syberyjski – który, mimo bujnego futra, produkuje mniej alergenów niż inne rasy. Można także sprawdzić zwierzęta egzotyczne, takie jak świnki morskie rasy skinny (bezwłose) czy kawie domowe rasy baldwin.
Pamiętajmy jednak, że nawet hipoalergiczne zwierzęta mogą wywoływać reakcje alergiczne u niektórych osób, dlatego przed podjęciem decyzji o adopcji warto spędzić trochę czasu z wybranym zwierzakiem i obserwować swoją reakcję. Dobrą alternatywą są także zwierzęta łuskowate, jak jaszczurki czy węże, które nie wytwarzają sierści ani alergenów typowych dla ssaków.